Έργο Λουκά Δούκα (πρόπλασμα) και Ι. Κουλούρη, μαθητή του Φιλιππότη (μεταφορά σε μάρμαρο – ακαδημαϊκή τεχνοτροπία). Στην όψη αναγράφονται τα εξής: «ΕΓΕΝΕΤΟ ΔΙ’ ΕΡΑΝΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΑ ΕΤΗ 1924 – 1927 ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΩΝ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ Η ΔΙΑΠΛΑΣΙΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΩΝ ΕΣΤΗΘΗ ΤΗ ΦΡΟΝΤΙΔΙ ΤΟΥ ΦΙΛ.ΣΥΛΛΟΓΟΥ Ο ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ».

 

Ο Λουκάς Δούκας (1890 – 1925) ήταν γλύπτης, τηνιακής καταγωγής, ο οποίος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1890 και πέθανε το 1925 στο Μαρούσι Αττικής, σε ηλικία μόλις 35 ετών. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.) της Αθήνας, κατά τα έτη 1905 – 1912, με καθηγητές τους Γεώργιο Βρούτο και Θωμά Θωμόπουλο. Με το πέρας των σπουδών του επιστρατεύθηκε για τους Βαλκανικούς Πολέμους. Και ενώ ακόμη υπηρετούσε, πήρε το 1914 το πρώτο βραβείο του Αβερώφειου Διαγωνισμού για σπουδες στο Παρίσι. Πήγε όμως στη γαλλική πρωτεύουσα το 1919, τελειοποιώντας τις σπουδές του στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Ecole Superiere des Beaux Arts), όπου παρακολούθησε μαθήματα γλυπτικής με δάσκαλο τον Ζαν Μπουσέ (Jean Bousset). Το 1925 διορίστηκε καθηγητής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.) της Αθήνας, αλλά μετά από μερικούς μήνες πέθανε, λόγω της σοβαρά κλονισμένης υγείας του από τις κακουχίες του πολέμου. Η θεματογραφία της καλλιτεχνικής δημιουργίας του Δούκα αποδίδεται, ως επί το πλείστον, με ακαδημαϊκή αντίληψη, τεχνική αρτιότητα και ρεαλισμό.

 

Ο Ιωάννης Πολέμης (1862- 28 Μαΐου 1924) ήταν Έλληνας ποιητής και θεατρικός συγγραφέας . Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1862. Η καταγωγή του δικαστή πατέρα του ήταν από την Άνδρο, ενώ η μητέρα του ήταν Αθηναία. Ξεκίνησε να γράφει ποίηση στα 13 χρόνια του. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και για δύο χρόνια αισθητική και ιστορία της τέχνης στο Παρίσι. Τα πρώτα ποιήματά του, ακολουθώντας την συνήθεια της εποχής, τα έγραψε στην καθαρεύουσα. Διετέλεσε υπάλληλος του Υπουργείου Παιδείας και Γενικός Γραμματέας (1915) της Σχολής Καλών Τεχνών, ενώ υπήρξε ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών συγγραφέων. Πέθανε από βρογχοπνευμονία τον Μάιο του 1924 στην Αθήνα. Η ποίησή του χαρακτηρίζεται από ευαισθησία και καλοσύνη, στοιχεία άλλωστε που χαρακτήρισαν και την ίδια του τη ζωή. Ο Ιωάννης Πολέμης εντάσσεται στη Νέα Αθηναϊκή Σχολή που αντιτάχτηκε στην υπερβολή και τον άκρατο ρομαντισμό, ενώ παράλληλα καθιέρωσε (όπως οι Παλαμάς, Δροσίνης) τη δημοτική γλώσσα στην ποίηση. Είναι ποιητής των χαμηλών τόνων, αισθηματικός, μελωδικός λυρικός και δραματικός. Το έργο του, που είχε πρωτοφανή λαϊκή απήχηση, διακρίνει ο μελωδικός στίχος, η απλότητα και ο αβίαστος συμβολισμός. Πολλά από τα ποιήματά του μελοποιήθηκαν. Το 1918 τιμήθηκε με το Αριστείο των Γραμμάτων για την προσφορά του στα ελληνικά γράμματα.