του Ιωάννη Κόσσου

Ο Ιωάννης Κόσσος φιλοτέχνησε κυρίως ανδριάντες και προτομές σε μάρμαρο, που φέρουν τα μορφικά γνωρίσματα του νεοκλασικισμού, μέσα στο γενικότερο ρεύμα του ακαδημαϊσμού. Τα περισσότερα υπαίθρια γλυπτά της Αθήνας της περιόδου 1863 - 1895 έχουν φιλοτεχνηθεί από τους Ιωάννη Κόσσο, Λεωνίδα Δρόση και Γεώργιο Βρούτο. Ασχολήθηκε κυρίως με την απεικόνιση αγωνιστών της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 επιτυγχάνοντας έτσι να αναδειχτεί σε εθνικό γλύπτη. Επίσης, απασχολήθηκε σε μικρότερη κλίμακα με τις απεικονίσεις προσωπικοτήτων της εποχής αλλά και με αλληγορικές μορφές. Τέτοια δείγματα του έργου του αποτελούν η προτομή της Ιταλίδας ηθοποιού Αδελαΐδας Ριστόρι (1867) και η αλληγορική απεικόνιση της Νύχτας (1864).

Στις πιο σημαντικές δημιουργίες του Ιωάννη Κόσσου περιλαμβάνονται η Προτομή «Η Αθήνα φέρουσα επί της κεφαλής την Ακρόπολιν» (1871, Περίβολος Πνευματικού Κέντρου Δήμου Αθηναίων, οδός Σόλωνος).